Posts

Showing posts from September, 2017

माझी खवय्येगिरी - कढी-पकोडे

Image
आमचा आजचा उपद्व्याप.....कढी-पकोडे -  रात्रीच्या जेवणात....सहजच...... नेहमीच्या भाजी-पोळी, वरणभाताला आज सुट्टी🙌 #कढी_पकोडे_रेसिपी १ वाटी घट्ट पण आंबट दही, १ वाटी खोवलेला ओला नारळ, २-३ हिरव्या मिरच्या, अर्धा ईंच आलं, ३-४लसूण पाकळ्या, २चमचे कोथिंबीर एकत्र करुन मिक्सरवर बारीक फिरवून घ्या. वाटलेलं मिश्रण कडीपत्ता, मोहरी, जिरे, हळदीच्या फोडणीत ओतलं. कि चमच्याने ढवळून त्यात १ ग्लास पाणी ओतावे. या कढीत पकोडे मुरवायचेत आणखी पातळ हवे असेल तर १वाटी पाणी वाढवा. पकोडे करणार नसाल तर कढी तुम्हाला हवी तितकीच पातळ करा. कारण कढीचा आंबटपणा जाता कामा नये.  पकोडे :  एक वाटी मूग डाळ चार तास भिजवून मिक्सरवर  भरडताना त्यात चार मिरच्या, जिरे, आल्याचा छोटासा तुकडा घालून फिरवा. मग त्या पिठात थोडी कोथिंबीर, चिमुठभर मिरपूड, किंचित सोडा घालून भजी तळून काढा. ती गरमागरम असतानाच कढीत टाका म्हणजे छान मुरतील. अर्धीच भजी कढीत टाका बाकीची तोंडी लावायला राहूद्यात. पंधरा मिनिटांनी कढी-पकोडे भात किंवा भाकरी/पोळीसोबत सर्व्ह करा. टीप १ : ईथे अगदीच वेळ नसेल तर आपली रेग्युलर कांदा-भजी करून कढीत टाकून खायलाही छान ला

गंपूच्या गोष्टी - #कामकरी_गंपू #ओ_काक्का'

Image
#कामकरी_गंपू #ओ_काक्का'  गंपूच्या गोष्टी वय :- १७ महिने आजची सकाळ नेहमीसारखीच! अलार्मचा कानोसा माझ्याआधी माझ्या लेकानेच घेतला. अलार्म बंद करुन त्याला हलकेच थोपटले तसा पुन्हा गुडुप झोपला. आता लागलीच ऊठून दारं खिडक्यां उघडून सकाळची ताजी हवा फुफ्फुसात भरुन घ्यायची आणी अंघोळपाणी आटोपून स्वयंपाक-पाण्याकडे वळायचं. माझ्या आईच्या भाषेत रामागड्याच़्या ड्युटीला लागायचं. पण पिल्लु आईच्या दोन पावलं पुढेच नेहमी..., साखरझोपेत उशाला आईचीच कुस हवी म्हणून तिला गुरफटून झोपणार. तरीही आई सोडून जाईल की काय या भीतीपायी ईवल्याशा मुठीत तिच्या कपड्यांचं टोक पकडून ठेवणार. आधीच त्या माऊलीला झोपलेल्या निरागस बाळाच्या कुशीत झोपायचा मोह आवरेना., त्यात त्याची घट्ट मिठी आणी मुठी सोडवायची म्हणजे धर्मसंकटच. कशीबशी या मोहपाशातून निघाल्यावर आपल्या कामाला लागले. खरपुस पोळीचा आणी फोडणीचा खमंग दरवळ नाकाला झोंबला तशी बाकीची मंडळी जागी होऊन आपापल्या तयारीला लागलीत. छोटे सरकार ही मधे-मधे लुडबुडायला आलेच तोवर. त्यांना दूध-पोळी/पराठ्याचा नैवेद्य आणी झिंगाट भक्तीगीतांचं मुखदर्शन दिल्याशिवाय बाकीच्यांना आंघोळीही

मामाचं गाव- भाग १

मामाचं गाव- भाग १ लहानपणी उन्हाळी सूट्टीत मामाच्या गावी जायची मजा जवळजवळ प्रत्येक वर्षी अनूभवलीये. ते दिवस आठवले कि पून्हा लहान ह्वावेसे वाटते. कसले भारी होते ते दिवस..! वसंतगडाच्या पायथ्याशी वसलेलं माझ्या मामाचं गाव 'तळबीड'. कूठे काळसर राखट तर कूठे तांबडी माती असलेलं. गावात एंट्री करतानाच हंबीरराव मोहीत्यांची समाधी आणी एक मोठं राममंदिर आहे. त्याच्या बाजूलाच जुनं दगडी देऊळ पण होतं आधी. मामाचं घर गडाच्या पायथ्यापासून पाच मिनिटांवर आहे. आम्ही जेव्हा लहानपणी गावी जायचो तेव्हा मामाचं घर मातीचं होतं. पूढच्या अंगणात उंबराचं झाड आणी त्या समोर तुळशी वृंदावन. मागच्या अंगणात चिंचेच (खोबरी चिंच अस काय तरी म्हणायचो) नी शेवग्याचं झाड होतं. या खेरीज चाफा, मोगरा, कर्दळ, डाळींब, पेरू, लिंबू ही झाडं पण होती. शेवग्याला लागूनच एक छोटसं छप्पर आणी छपराशेजारीच म्हशींचा गोठा. या शिवाय गवताच्या ताट्यांपासून बनवलेलं 'न्हानीघर' (बाथरूम)ही होतच. हा एवढा सगळा 'गोतावळा' असायचा ह्या घराचा..!! 'वैभव' म्हणा हवं तर या घराचं..!! आता सिमेंटच दोन मजली घर बांधलय तिथे. म्हशी,उंबर,चिंच भू

गंपूच्या गोष्टी - हट्टी गंपू

गंपूच्या गोष्टी  युग(गंपू) वय दीड वर्ष पोट्ट्या सगळ्यांना दमात घेतोय हल्ली. माझ्याच  मोबाईल वर येणारे फोन मी त्याच्यापासून चोरून उचलते. म्हणजे ह्याच्या पप्पांचा फोन (video call) आला की तो फक्त त्यालाच द्यायचा. स्वतः बोलणार नाहीच पण नुसता फोन उलटा-पालटा करुन आपटून-आपटून पप्पा मोबाईल मधून बाहेर येतायत का बघतो. आणी मग कंटाळून व्हिडीओतल्या पप्पांना ओरबाडेलच काय, पापा काय देईल. आपण फोनला जरा हात लावला की हा रडायला सुरु. तसं त्याला रडायला कुठलंही कारण पुरतं. मी गाणं गाते!.., आरशासमोर, स्वयंपाकघरात, एकटी असताना, देवपूजा करताना,सहजच, कधी स्वत:साठी कधी माझ्याच माणसांसाठी. गाण्याची शास्त्रीय बाजु असेल थोडी कमकुवत पण गाणं गाण्यासारखंच वाटेल ईतकं बरं नक्कीच गाते. पण गंपूसमोर गायचं असेल तर त्याच्याच बुद्धीकोशात फिट्ट बसलेलं एखादं किलबिल गीत किंवा मग ढिंच्याक गाणं (हा माझा प्रांत नव्हे तरीही) गायचं. त्याच्या समोर तुम्ही तुमच्या आवडीचा एखादा अभंग किंवा 'रैना बीती जाये..' टाईप गायला घेतलंत तर हा पोरगा धाय मोकलून रडायला लागतो. आता त्याचं हे रडणं गाण्याचा भावार्थ समजून आल